Op verschillende blogs ben ik de discussie over het wel of niet eten van de pangasiusfilet tegengekomen. 90% van deze vis word gekweekt in één van de meest vervuilde rivieren ter wereld, de mekong-rivierdelta in Vietnam.
Volgens eigen onderzoek van Kassa blijkt dat pangasius sporen kan bevatten van Trifluralin en Chloorpyrifos, deze zoúden, volgens deskundigen, het risicio van kanker van het spijsverteringskanaal vergroten en de kans vergrootten op de ziekte van parkinson. Maargoed, andere deskundigen (Nieuwe voedsel en warenautoriteit) zeggen weer van niet, volgens hen is het pas schadelijk als een volwassene gemiddeld zijn leven lang dagelijks meer dan 11 respectievelijk 21kg van de vis moeten eten. Nou, die hoeveelheid redden we hier niet hoor ;)..
Al met al blijft dan de vraag: wie kun/moet je tegenwoordig nog geloven met betrekking tot zaken van je eigen gezondheid en die van je gezin?
Wij eten hier heel sporadisch pangasiusfilet en wij zullen dit denk ik ook sporadisch blijven eten, omdat ik niet geloof dat het gelijk zo ongezond zal zijn (net als dat chocola kankerverwekkend zou zijn, of toch niet? Het smaakt me er in ieder geval niet minder om), maar door de aanblik van die vieze mekong-rivier blijft het een vis met een rare nasmaak :)
Mee eens, die nasmaak.
BeantwoordenVerwijderenNadat wij vernomen hadden dat er een behoorlijk percentage antibiotica in zou zitten (net als in veel vlees volgens mij) zijn we er ons steeds meer van bewust dat we niet zo veel vlees en vis meer moeten eten...